i obiecaj , że każesz mi się uśmiechać , gdy tylko zaczną mi lecieć łzy..

Zawsze chciałam być szczęśliwa, szukałam szczęścia gdzie popadnie, żeby później stanąć z życiem twarzą w twarz i znów dostać po dupie, za swoją szczerość..

Czy wierzę w miłość?.. tylko jak jestem przy nim .

On pozwala mi zapomnieć o Bożym Świecie i liczy się tylko chwila. Każda chwila z nim ..

Spotykamy się, idziemy w miejsce jak najbardziej odludnione, siadamy na ławce i patrzymy sobie głęboko w oczy .. odpływamy, zatracamy się, by po chwili wrócić do rzeczywistości - szarej rzeczywistości, smutnej codzienności, monotonni .

Potem wracam do domu , siadam na łóżku i w głowie tylko on, tylko to jak było mi dobrze.. z nim.

A później zastanawiam się, jakby było gdybym go straciła ..

Przecież nie umiałabym żyć bez niego, bo jak żyć bez powietrza?! Nie da się. 

I tak bardzo go kocham , że bez żadnego zająknięcia, zastanowienia, oddałabym za niego świat.

PS. Kocham Cię. :*